Wat is osteopathie?

Een osteopaat benadert het lichaam als één geheel: alle weefsels zijn met elkaar verbonden en deze systemen houden elkaar in een gezond lichaam in evenwicht. Als een deel van het lichaam niet goed kan bewegen, dan kan dat klachten in het hele lichaam veroorzaken.

Om deze reden behandelt een osteopaat geen specifieke aandoeningen, maar bekijkt het gehele dier.

Een osteopaat werkt uitsluitend met zijn handen, maakt los wat los moet zitten en herstelt zo met (overwegend) zachte technieken het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Er worden dus geen hamertjes gebruikt, zoals vaak ten onrechte wordt gedacht.

Ook bij chronische aandoeningen kan osteopathie ingezet worden om het leven van het dier comfortabeler te maken.

Samenwerking
Osteopathie wordt gezien als een complementaire, aanvullende geneeswijze op de reguliere diergeneeskunde. Waar nodig zal Annemarijn samenwerken met andere disciplines zoals de dierenarts of veearts, trainer, hoefsmid en zadelmaker.
Als specialist in bewegen kan de osteopaat de dierenarts goed aanvullen.
Een goede samenwerking tussen dierenarts en osteopaat leidt tot optimale resultaten. Door middel van osteopathie kan er bijvoorbeeld sprake zijn van beter herstel na een ingreep of blessure, en van bijvoorbeeld betere opname van medicijnen door het lichaam.

Neem in acute gevallen altijd eerst contact op met je dierenarts of veearts!

Lees meer over osteopathie:

Een osteopaat op het niveau van drie systemen: het parietale systeem (botten en gewrichten), het viscerale systeem (organen) en het craniosacrale systeem (de schedel, de hersenen en het ruggenmerg).

Centraal hierin staan de aansturing door het zenuwstelsel en de doorbloeding, omdat dit basisvoorwaarden zijn voor een goed functionerend lichaam. Door allerlei oorzaken kan de eenheid van het lichaam (tijdelijk) uit balans zijn en is een osteopatische behandeling de aangewezen methode om dit te herstellen.
Om inzicht in deze klachten en hun onderlinge relaties te krijgen is een grote kennis van anatomie, neurologie, biomechanica en fysiologie belangrijk, maar ook het gevoel en de techniek zijn van groot belang.

Geschiedenis
Osteopathie vindt zijn oorsprong in de vorige eeuw en is ontwikkeld door de Amerikaanse arts dr. Andrews Taylor Still. In de Verenigde Staten is osteopathie een erkende vorm van gezondheidszorg. Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa bekend geworden, en uiteindelijk ook in Nederland geïntroduceerd.
In Nederland is deze vorm van het behandelen nog relatief jong: de eerste humaan osteopaten vestigden zich in 1985 in Nederland. De opleiding ICREO verzorgt sinds 15 jaar de opleiding tot osteopaat voor dieren.

De basisprincipes van osteopathie zijn:

Biologisch is een lichaam één geheel en alle afzonderlijke delen (systemen) beïnvloeden elkaar.
Alles in het lichaam is beweeglijk; het kan bewegen en moet bewegen.
Een lichaam heeft een zelfgenezend vermogen. Osteopathie activeert dit.
Een goede doorbloeding van elk weefsel is een voorwaarde voor normaal functioneren, de zogenaamde ‘arterial rule’.
De structuur van het weefsel bepaalt de functie en omgekeerd.

Een osteopaat maakt onder andere gebruik van (wervel)manipulaties, Jones-technieken, fasciale technieken, viscerale technieken en craniosacrale technieken